maandag 26 september 2011

Dag 10 en 11 - Het meest afschuwelijke kastje uit het huis.

Ik zat na het avondeten nogal uitgeblust naar de keuken te staren toen ik opeens dacht: het meest afschuwelijke kastje van het huis gaat NU zijn 'kastje-per-dag-moment' beleven!
Dan heb ik het bij mij in huis over het keukenkastje waar de vuilnisbak in verborgen zit. Ook hiervan dacht ik altijd - ergens op een latent niveau - dit is iets waarmee ik moet leven, zo'n kastje schoonmaken is een mission impossible.

Wat blijkt? Deze systemen kunnen uber-eenvoudig uit elkaar! Waar ik natuurlijk achter kwam door er een keer heel mindfull bij stil te staan. Dus, plank erboven uitgeruimd (hele aanrecht vol - te erg om op een foto te laten zien), vuilnisding eruit gehaald, stofzuiger erbij, veel, heel veel Ajax toegepast, het totale vuilnis-unit gesopt onder de kraan, alles weer terug gezet, waarna het er zo uitzag:


Whaaaaa!!!! Zo heb ik het echt nog nooit gezien. Al claimt mijn man dat hij het eerder ook weleens zo grondig heeft schoongemaakt (waar vind je nog zo'n man?!).

De enorme hoeveelheid spullen die van het plankje kwamen ben ik eens prettig gaan reorganiseren. Ik begin er echt lol in te krijgen, helemaal toen weer eens bleek dat 60 procent weg kon (plastic zakken bv., waarom heb je er 15 nodig????) en de rest een betere bestemming kon krijgen.

Het kastje van dag 10 en 11 (zondag had ik geen gelegenheid, daarom nu op maandag dit extra moeilijk kastje) ziet er uiteindelijk zo uit:


Ik weet het, deze foto's zijn niet van 'life-style blog' kwaliteit (ik hou eigenlijk erg van prachtige plaatjes). Maar ik ben echt zo blij met dit schone, opgeruimde kastje dat ik het gewoon even MOET laten zien. Ik ben er zelf al een paar keer heen gelopen deze avond om erin te kijken.

Van mijn uitgebluste staat was niets meer over, wonderlijk genoeg. Nooit gedacht dat een kastje aanpakken zoveel voldoening kon geven.

Dag 9 - nog een verzamella...

Uit hetzelfde kastje als op dag 7. Same story.

Na tien minuten was het klaar. Kon niet geloven hoe 
makkelijk het was. En hoe absurd leeg de la is.


Dag 8 - bovenop mijn mooie kast


Het kastje van deze dag is...de puinhoop bovenop mijn mooie kast in 
de woonkamer. Die ligt er al jaren en somehow dacht ik altijd dat het 
niet anders kon.

Hierbij een kleine fotorep van de metamorfose.




Mooie kast, niet?!




Inderdaad, dit is bovenop de mooie kast. Vrij ernstig.




Dit is wat ik met een grote boog stoer op de grond kieperde.




Dit is wat je dan absoluut nodig hebt.




Dit kon in een keer naar de papierbak (wat lekker opruimde)!





En dit heb ik weggedaan. Ja, ook het arme kapotte gitaartje. Niemand die hem 
bij ons kan maken en zelfs te slecht voor de Leersumse Snuffelschuur.

Een eindfoto van deze voor en na situatie heb ik niet, maar ik kan je vertellen: er ligt
niets meer bovenop. Enige uitzondering zijn 2 inpakpapier-rollen en wat lint. Die zie
je niet en liggen daar erg handig voor het grijpen.

Dag 7 - een laatje met diversen!

Ik heb een kastje met 8 laden in de slaapkamer staan.


Eén van die laden werd een verzamellaatje. De gekste dingen lagen 
er in; moederdagkadootjes, enkele sokken, oorbellen, spelden, bonnen, 
ga zo maar door. Het laatje raakte tjokvol en ik ergerde me er al tijden
wild aan. Kortom; een perfect laatje voor dag 7!

Dit is hem na tien minuten opruimen:




Unbelievable!!!!!! 
En gek genoeg was het nog niet eens zo moeilijk; het meeste kon ergens anders 
heen, òf weggegooid. Maar daar zit em nu net de kneep hè. Want wat mag nou 
wel en wat mag nou niet weggegooid?

'Wat zou je ECHT over een aantal jaren nog willen hebben?' stelde ik mezelf 
de vraag. Dus niet: 'wat vind men in z'n algemeenheid dat je moet bewaren?'.

Over de sokken ga ik nog een keer een itempje schrijven. want wie heeft nu niet 
een bundel enkele sokken?! En wanneer mag je zo'n enkele sok nou slijten?!

Wordt vervolgd.


woensdag 21 september 2011

De afgelopen 5 kastjes...

Het is alweer een paar dagen geleden dat ik heb geblogd. Wat is er gebeurd met mijn 365-dagen project? Heb ik de moed al opgegeven? Nee hoor. Het opruimen gaat best goed, maar er over schrijven, daar moet ik nog een beetje inkomen.

Hierbij een lijstje van mijn 'kastjes per dag':

Dag 2 - Zaterdag, de zolder weer aangepakt. Je moet het zien als een hele grote kast, die zolder. Daarom doe ik telkens zo nu en dan een stukje, bij wijze van kastje.

Dat is meteen mijn opruimtip van dit weekend: Heb je iets groots op te ruimen, deel de klus dan op in "een uurtje per dag"! Je zult zien, na een week is het al een heel ander verhaal. Wil je het allemaal in één klap opruimen, dan is het een dermate ontmoedigend project dat je het van de weeromstuit zomaar een half jaar voor je uitschuift (ik bedoel natuurlijk: zo gaat dat bij mij). En wat kun je je in dat halve jaar dan érgeren aan die niet opgeruimde zolder!

Dag 3 - Zondag, eigenlijk een rustige dag bij ons thuis, daarom een klein 'kastje' aangepakt, tussen het tandenpoetsen en haar föhnen door heb ik...mijn toilettas opgeruimd. Niet te geloven wat daar allemaal uit weg kan (verroeste schuifspeldjes - terwijl ik kort haar heb!, geknakte oogschaduwkwastjes, vijf kammen, allerlei monstertjes die ik nooit ga gebruiken, een kapot en schilferend oogschaduwdoosje; en zo kan ik nog wel even doorgaan).
Kortom; WAT een opluchting wanneer ik nu mijn toilettas pak.

Dag 4 - Maandag: In de zelfde regio gebleven: het mandje aangepakt uit het badkamerkastje. Een emmer spullen konden eruit die ik niet meer ga gebruiken. Hoera!
Bijvoorbeeld: kruidentheezakjes voor in het bad! Ik neem nooit een bad, maar ja weggooien is ook zo zonde. En zo liggen ze dus al weer een paar jaar gezellig in 't mandje. Weggooien kan ik ze nog steeds niet, maar weg moeten ze wel. Dus ga ik deze week een bad nemen en gooi ze er alle vier tegelijk in. Klaar.

Dag 5 - Dinsdag: een uurtje zolder. Twee volle vuilniszakken kleren van de boys bracht het op. Ik heb ze meteen naar de kledingcontainer gebracht. En o ja, ook nog twee zakken schoenen.

Dag 6 - Woensdag: Het kastje van vandaag is...de onderkant van mijn kledingkast. Die ziet er al gedurende vier jaar zo uit:


Ik weet het, het is te erg.



Maar tien minuten later zag de kast er zo uit!

(let niet op de paarse jurk, die is uit de jaren vijftig 
en een blijvertje - voor toneelstukjes en verkleed-
feesten)



En 1 minuut later zag hij er zo uit!



Wat ging er uit? De volgende museumcollectie aan schoenen:




Om een voorbeeld te geven; deze espadrilles waarvan ik altijd nog hoopte 
dat ik er op een dag prettig op zou lopen. Maar helaas, ik ben gewoon 
geen espadrille-vrouw, al wil ik het nog zo graag zijn.

Na De Regel te hebben toegepast - twee jaar niet met plezier gedragen, 
weg ermee- heb ik ze overtuigd weggedaan. Ook mijn zwarte espadrilles.




En deze; mijn KLM-pumps. In 2007 ben ik afgezwaaid.
Nostalgie is gewoon niet langer genoeg om deze schoenen
te willen huisvesten in mijn kast. Weg ermee.

 


Tja, en dan mijn trouwschoenen. Ze zijn me dierbaar, 
maar ik ga ze echt nooit meer dragen.




Welke schoenen mogen wel blijven? Nou in ieder geval deze. 
Laatst nog gedragen tijdens een huwelijksfeest. Zelfs nog op gedanst!
 
Ik kan niet anders zeggen dat het oplucht om al die spullen weg te doen. Ze gaan 
 naar een goed doel. Mijn kast is weer fris en opgeruimd. En dat in tien minuten! 
Waarom heb ik vier jaar gewacht?

Dit is een goed project...ik ben als een kind zo blij met mijn opgeruimde 'kastjes'. 
Nog 360 dagen te gaan.



vrijdag 16 september 2011

De zolder...dag 1

Hm, de zolder. Al een aantal weken heeft de hulp hem niet gestofzuigd. Waarom? Omdat ze er niet meer in kon. Een tijd geleden heb ik hem leuk opgeruimd en gezellig ingericht (ik noem het 'mijn studentenkamer'). Er staat een laag bankje met een tafel waar je goed een koffiekop en een magazine op kwijt kunt. Er staat een boekenkast, en achter het schot...(ik zucht nu diep), wat er achter het schot ligt, is meer dan ik op dit moment onder ogen kan zien. Dus! Daar hebben we het over een jaar weer over - wanneer het zelfs tot achter de schotten hopelijk prettig gereorganiseerd zal zijn.

Maar goed, inmiddels had zich er een grote hoeveelheid spullen verzameld waarvan het ergste 'kleren van de kinderen' zijn. In maten die nog te groot voor ze zijn (gekregen - wel heel fijn!). Wat doe je met al die aanvoer, hoe organiseer je zoiets handig?

Goed, ik ga nu naar boven om het op te ruimen, in plaats van erover te schrijven, want anders ben ik meer bezig met 365 dagen bloggen dan actual opruimen. Iets waar ik overigens geen moeite mee zou hebben.

Wordt vervolgd.

De eerste dag

Tijd voor een experiment. Ik verbaas me erover hoe mensen soms toch zo'n opgeruimd huis kunnen hebben. En dan bedoel ik...opgeruimd! Geen boekenstapels in de boekenkast, geen kranten slingerend in het rond, geen laatjes met teveel pennen en sleutels. Dan denk ik: hoe doen die mensen dat? Zij krijgen dezelfde stapel papier door hun brievenbus, ze moeten toch ook schrijven, en waar zijn hun boeken????!

Goed, ik verlang ook naar zo'n huis. Tenminste, ik zou willen dat ik qua opruimen niet altijd zo achter de feiten aan loop.
Nu las ik in de FLOW (op het toilet, want daar was nog een krukje waar hij leuk op kon liggen) over 365 dagen projecten. Doe iets kleins, iedere dag van het jaar en je zult versteld staan van het resultaat.

Daarom ga ik, vanaf vandaag, iedere dag van het jaar 1 kastje (of 1 laatje, dat mag ook) opruimen.
Om me te helpen het ook echt te doen en na een jaar te kunnen kijken wat er is gebeurd, schrijf ik er iedere dag iets over op dit blog.

Je mag het lezen, maar het hoeft niet. Ik ben benieuwd!