maandag 3 september 2012

Dag 179 Schuur - deel 4!

Vandaag ben ik in de klassieke kastjes-valkuil gevallen.
Met huid en haar.



Wat is er gebeurd? In een vlaag van overmoed 
dacht ik: ik stort me op EEN GROOT DEEL van
de schuur. Het moet nu maar eens klaar zijn.



En daarom sleepte ik samen met oudste zoon 
de eerste doos naar buiten: de touwtjes- doos.

Het was trouwens een doos met de volgende 
combinatie-inhoud: touwtjes, plakbandrollen én 
allerlei ceinturen. Nou ja?!



Het was best snel gesorteerd, maar ja, het duurde 
nog uren voordat man zou arriveren, die het veto
heeft mbt de schuur. Dus liet ik de tafel voor wat
ie was en ging door.

Kijk, dat is al mis. Ik heb juist van dit kastjes-jaar geleerd
dat je pas moet verder gaan (en dan liefst de volgende dag)
als je het ding waarmee je bezig was eerst afrond.



Oké, ik ging niet helemaal de mist in, want ik rondde wel
het hoofdstukje 'plakbandrollen' naar diepe tevredenheid af.

Hoe vaak heb ik ze wel niet gezocht, de afgelopen pak 
hem beet zes jaar?! Blijkt dat ze "gewoon" in de doos
met de touwtjes en de ceinturen lagen!! Die gaan 
dus vanaf heden in een apart doosje, dan is het klip
en klaar waar ze liggen.



Maar goed, toen had ik moeten stoppen. Een kopje thee
moeten drinken op een makkelijk stoel, genietend van het
bereikte stukje schuur.

Nee, ik deed niets van dat al helaas. Ik moest en zou door
en wel met de oude brooddoos van de familie Petit. Best
leuk vintage-achtig ding, moet ik zeggen.



Aha. Maar! Hadden we het snoertjeshoofdstuk
niet al voor de vakantie afgesloten?! Grrr.

Ook dit zal moeten wachten op verdere beoordeling,
want dit alles het gaat mijn inschattingsvermogen ver
te boven.



En, hoewel ik een zware vermoeidheid en bovendien 
irritatie voelde opkomen, pakte ik ferm de volgende 
doos.



Vol met een potpourie aan schuurspullen.



Waaronder wél het leukste vondstje van de dag:
Een boekje met de naam "Fietsverzorging",
uit 1973. Fantastisch, wat een nostalgie weer.


Deze drie jongens zijn trouwens ook reuze handig.
Moet je natuurlijk wel net weten dat je ze (al
zo'n vijfentwintig jaar) in huis hebt.



En dan dit. Eerlijk, gaan wij hier ooit nog iets mee doen?
Ook dat moet de baas van de schuur maar bepalen.

Op dit punt had ik zomaar opeens in huilen kunnen uitbarsten.
 (qua energie begon ik al niet joepie vandaag; is het niet opmerkelijk
dat juist op dit soort dagen de "rustig-aan" signalen moeilijk te
herkennen zijn ?)

Mijn lichaam gilde: neem rust, neem rust. En wat denk je?



Mijn hoofd zei: kom op, laten we die schuur eens 
een poepie laten ruiken. En dus ging ik verder; 
met deze toren. Niet te geloven toch?!


Ik sorteerde hem uit en waste hem af. Ook nog eens.



En toen ik eindelijk weer in de schuur kwam 
dacht ik afgemat: je ziet TOTAAL geen verschil.
(en de tuin lag vol met hoopjes onafgemaakte zaken)

Kortom: Nelleke van een kastje-per-dag had
vandaag een ontzettende off-day, qua kastjes.

Morgen weer met opgeruimd gemoed verder
(met een piepklein laatje!)

10 opmerkingen:

  1. Gauw wissen uit je geheugen en morgen weer fris aan een piepklein laadje... In ieder geval staan er een SCHONE rode toren. En er is toch wel het een en ander weggegooid.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Weet je! Je hebt het toch goed voor elkaar... want je weet weer wat je hebt en je kunt nu even rustig komende dagen nadenken over wat er alsnog in een ander soort opbergsysteem handiger is.
    Ik vind je heel moedig...want een schuur is een enorme klus.(wij hebben het vorige maand gedaan)
    groetjes

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het was een dappere poging! Gelukkig is het de schuur en kun je hem weer dichtdoen ...volgende keer misschien eerst de man erbij en dan aan de slag ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Nou, petje af hoor. En 't is toch knap dat je kan concluderen waar de valkuil zit! 't Ging hier gisteren trouwens net zo. 'k Had zo'n zin in een nieuwe start (school begon gisteren weer) dat ik zo fanatiek geweest ben in huis, dat ik er 's avonds niet van kon slapen, veel wakker ben geweest en nu op dag 2 al moe ben...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Je bent goed bezig Nelleke! Klein laadje is voor vandaag ook goed hoor.. Misschien weer eens de slaapkamer of badkamer in?
    Fijne dag!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Begrijpelijk!
    Kan me zo voorstellen dat je het eens af wilt hebben. Maar zoals je al zegt kun je er niet alleen over beslissen.
    Vandaag is een nieuwe dag, met hopelijk wat meer energie en een frisse blik!!?
    Kijk eens wat je allemaal al bereikt hebt!
    :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Oei, maar weer in stukjes verder, tóch??

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wat een aanschouwelijk onderwijs. Ik geloof dat ik het nu pas goed begrijp: Vraag niet teveel van jezelf, liever met kleine stapjes vooruit dan vallen bij een te grote sprong!
    Veel succes verder! Janneke

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Gosjemikkie, niet leuk maar toch belangrijk dat je je valkuil weet. Ik herken het wel hahahah

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

    BeantwoordenVerwijderen

Leuk dat je even langskwam!