maandag 27 augustus 2012

Dag 174 - Starting up again, met een laatje.

Daar ben ik dan.

Eindelijk is mijn huis van alle vakantiesporen geschoond, zijn de verjaardagsfeestjes gevierd en zijn alle snoertjes (van mijn camera maar ook van de computer, die ineens niets meer deed!) vervangen en heb ik geen alibi meer om mijn project niet op te pakken.
Dank voor jullie aansporingen en blijken van waardering voor 'Een kastje per dag'. Het heeft me geholpen de motor weer aan de praat te krijgen.

Als ik zou beginnen waar ik voor de vakantie was geëindigd, dan zou de schuur nu startplek nummer 1 zijn. Maar weet je, daarvoor moet ik echt in een stoere mood zijn, en dat ben ik niet. Ik ben door deze kastjespauze ernstig mijn momentum kwijtgeraakt. En wat van mijn moed ook, vrees ik. Rustig aan beginnen dus maar, en het rommellaatje in de witte kast is daarvoor een passend projectje.



 Het was gister, zondagmiddag, toen ik de bekende (maar weggezakte)
urge voelde opkomen: er MOEST een laatje worden aangepakt!

"He Olivier, wil je me helpen met een kastje-per-dag?" vroeg ik.
Hij zou me met dit desbetreffende laatje goed kunnen helpen
want hij is dol op sorteren. En hij verveelde zich, dus hé, een
betere timing had niet gekund.



 En dat hier sorteren bij kwam kijken werd
al snel duidelijk.



Vind hierin maar eens die veiligheidsspeld!



Let's go!



Zie je: prima helper, onze Olivier.



Al die linten en bandjes die ik in door de jaren heen
in het laatje had gepropt! Wat moet ik ermee?!

Op dit punt nam ik even afstand en ging koffie zetten.
En toen ik een kwartiertje later terug kwam...



Was de kamer veranderd in een lintjes-winkel.



Alles op lengte bij elkaar...



En ook nog eens op kleur.
Hoe overzichtelijk wil je het hebben?!



Nog even doorbijten, het laatje is bijna leeg.



Dit mag uiteindelijk weg.



En zie hier het leukste vondstje van vandaag.

'Dit is nog eens nostalgie', riep Frits toen hij het zag.
'Hoe vaak ik mijn moeder er niet speldjes en draadjes 
in heb zien doen tijdens het naaien'.

Gaat daarom niet weg.



Wat overblijft: een raadselachtig stilleven, deze verzameling vijftiger-jaren 
knopjes en gordijnhaakjes. Hoe werd dit gebruikt, al die jaren geleden?
Ik draai het rond op mijn handpalm, bestudeer het en besluit om het in zakjes
 naar de kringloopwinkel te brengen. Wie weet hoe blij iemand hier nog 
van word.



En de lintjes? Dankzij Olivier krijg ik ineens een opruiminzicht nu ik ze
zo in lengtes bij elkaar zie liggen. De langste lintjes mogen bij elkaar
in een zakje, de kortste ook en middelmatig lange/korte ook.

Hoera voor het druk en sluit-zakje!



En dit is de nieuwe staat van het laatje. Eindelijk weet ik
wat er in zit en wat ik er voortaan niet meer in ga doen.

Want bedenken wat je absoluut niet meer in een laatje wilt
hebben is het halve werk.

Daarover morgen meer...

13 opmerkingen:

  1. O, wat leuk van die lintjes... mijn zoon was vroeger ook zo'n sorteerder, heel erg leuk om te zien. Fijn dat je weer bent opgestart! Succes maar weer!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. En vooral ook hoera voor Olivier! Wow, wat kan die helpen zeg!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Leuk dat je er weer bent. En oooooo wat veel spullen in één zo'n klein laatje.
    Dank aan Olivier.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dat van die lintjes ken ik , ik heb ze ook :D En wie weet komen ze nog van pas, wel een super idee van je om ze in zakjes te doen ;)
    Leuk om te zien dat ik niet de enige ben met knutsel laatjes hihi =D
    Mooi gedaan! Groetjes Famke

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Gelukkig dat er niks aan de hand was, behalve dan de verloren inspiratie. Je hebt weer een goede start gemaakt, that counts.
    Ik moet lachen om je zoontje, alles keurig geordend, hihi.
    Zet hem op Nelleke!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Haha, leuk die lintjes. Binnenkort ga ik ook maar eens mijn lintjes doen. Goed idee om een (of meer) kinderen erbij te betrekken!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hoi Nelleke,
    Ongeveer 1,5 week geleden heb ik je blog ontdekt. Erg leuk om te lezen. Je vermaakt mij erg met je mooie foto's en je inspirerende schrijven. Ben zelf ook enthousiast geworden maar waar te beginnen als ik in mijn dagelijkse schoonmaak werkzaamheden al geen routine heb. Toch probeer ik zonder blog ook mijn weg te vinden. Ik lees bij jou en via je volgers veel goede ideeën.
    Nelleke wat prettig voor jou dat je af en toe een van je mannen in schakelt, in dit geval: Olivier wat kan jij goed meehelpen!
    Groetjes Monique

    BeantwoordenVerwijderen
  8. HOERA!!! Je bent er weer!!
    Ik volg je al een aantal maanden en ik heb het je al eens vaker gestuurd, maar je bent écht mijn steuntje in de rug!!
    Nu jij de draad (en lintjes, haha,) weer opgepakt hebt, kan ik niet achter blijven!
    Ik hoop dat je nog heel lang doorgaat met bloggen, want mijn huis is nog lang niet op orde (soms denk ik: zal het ooit goed komen? zucht..)

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Je lintje hadden ook in een glazen-pot gekund en die kan je overal weer voor gebruiken... haha en bij de haken, liggen ouderwetse sloop/dekbedhoes-knopen. Leuk om te zien. Ik ga zo ook een laatje op schoot nemen. altijd inspirerend! groetjes Paula

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Toen ik kind was, gebruikten wij ook die dubbele knopen. Hartstikke makkelijk. Aan beide kanten van de slopen zaten knoopsgaten. Daar de dubbele knoop door en klaar was Kees. Nooit knopen die eraf waren.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. wat een leuk verhaal, vooral met die fotos over die lintjes. dank je wel!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Fijn dat je weer terug bent, ik lees je blog altijd graag. Het helpt me in mijn eigen project.
    En dat je na de vakantie uit je momentum bent geraakt is misschien ook een teken dat er na bijna een jaar opruimen plaats is gekomen voor andere dingen. Ook al zijn nog niet alle kastjes aan de beurt geweest.
    Je hebt misschien al meer bereikt dan je zelf beseft.

    Hartelijke groet van Anita

    BeantwoordenVerwijderen

Leuk dat je even langskwam!