woensdag 11 juli 2012

Dag 172 De schuur, de derde dag.

De schuur aanpakken volgens de 'uurtje per dag'-methode blijkt super 
te werken in dit huis. Dagelijks doe ik iets, en verder breek ik mijn 
hoofd niet over de rest van de spullen. Het geeft niet alleen een
voortschrijdend resultaat, maar ook voldoening. Zoals vandaag...


 
Vanmorgen stapte ik om 7.45 uur kwiek de tuin in.
Op pad richting schuur, met een missie.


 
Als ik nu niet mijn kans grijp kan ik het namelijk wel shaken met
het uurtje schuur van vandaag. Het merendeel van de spullen
in de schuur hebben toch echt Frits zijn aandacht nodig.


 
Deze twee zakken en die doos bijvoorbeeld.
Ze zitten vol met mannen-dingen.


 
Snel sleep ik het mee naar de keuken, waar Frits 
rustig achter zijn ontbijtje zit. 



Geen nood, ik sorteer het eerst wel even. Vind ik wel
een leuk klusje; in kaart brengen wat er in zo'n tas zit.

'Wat wil je bewaren Frits?' vroeg ik. Hij dacht even 
na en besloot - vanuit een sterk verlangen naar een 
georganiseerd schuurtje - flink schoon schip te maken.


 
'Hier heb ik de afgelopen tien jaar misschien één snoertje
uit gevist' kwam hij bedachtzaam, en toen gedecideerd:
 'Van mij mag het weg'.

Wow, dat ruimt lekker op!


 
Kijk, dit leuke vintage vijftiger-jaren snoertje viel mij dan weer op. 
Volgens mij zat er vroeger een strijkijzer aan vast.
Wat móét je er mee?! Frits waarom bewaarde je dit? 

'Tja, beter mee dan om verlegen (voor dit zinnetje haalt 
hij altijd zijn brabantse accent van stal, inclusief zachte g.)
dat is wat ik vermoedelijk dacht destijds' stelde hij, alweer
kauwend op zijn broodje, vast.


 
Weer zo één. Mag deze ook weg?
Ja, die mag ook weg.


 
We zitten inmiddels op een vrij rigoureus spoor. Dit stapeltje 
met telefoon-gerelateerde spulletjes bijvoorbeeld. We doen er 
al jaren niks mee. Het gaat weg.

Een paar verlengsnoeren en stekkers mogen blijven, 
maar de rest gaan we fijn aanbieden, bij het afvalstation.


 
Wat denk je dat er met lampen gebeurd wanneer 
ze in een zak met snoertjes terecht komen? Precies. 
Ook weg.


 
Van die twee volle zakken is dit overgebleven. Een goede score!
Maar wat zijn die snoeren VIES, zeg. Het lijkt wel alsof ze allemaal 
 al tientallen jaren in een ranzig studentenhuis hebben gelegen.

Ik kan er gewoon niet toe komen om ze in deze staat terug te
doen in de tas en ze zo in de schuur op te bergen. Bah.


 
Wel, een sopje is zo gemaakt.


 
Dit moet je toch niet willen? Daarom: 
schrobben maar.


 
Weg stof en vuil.
(voor de veiligheid: hou wel even de uiteindjes boven water!)

Ik droog alles af en bind de snoertjes bij elkaar 
met elastiekjes. Hè, wat keurig en fris nu allemaal.


 
O ja, de doos. Die scannen we ook nog 
even snel met zijn tweeën.


 
Dit gaat weg. Joepie-fijn.


 
En dit gaat naar het avfalstation. En weet je wat? Ik spring 
METEEN in de auto en breng het weg (met de spullen van 
gister). Want die schuur leger te zien worden, daar heb ik 
wel een ritje voor over.


 
Maar eerst even aan de koffie, gezellig onder 
een spelletje Halli Galli. 

En, niet te geloven, het is nog maar 10.00 uur!!!

Fijne dag verder.

14 opmerkingen:

  1. Hoi Nelleke, wat ben jij goed bezig zeg. Ik raak helemaal geïnspireerd! groetjes, Marijke

    BeantwoordenVerwijderen
  2. 'k Voel je blijheid/opluchting door de computer heen...:), of zou het m'n eigen blijheid/opluchting zijn die ik ook telkens voel als er weer een vrachtje weg is? Heerlijk he? Geniet er van!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik zie je al flitsend heen en weer rennen en actie actie actie doen. Gaat lekker zo hè. Weer een bergje uit de schuur... en een mini-hoeveelheid helemaal schoon weer terug.

    Super en je heb nog een lange dag voor je zonder Een kastje... héérlijk!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. dat zijn akelig bekende kluwens... kijken of ik mijn DH er eens een keer toe kan brengen. :-)
    om 10.00 u kwam ik nét m'n bed uit *U*

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Je beschrijft precies waarom deze formule zo goed werkt. Een kastje of stukje per dag en dan loslaten maar. Het antwoord voor veel mensen denk ik. Hoe frustrerend is het niet als je na een tijd opruimen de rest ziet. Nu heb je het vertrouwen dat dat de volgende keer komt. En je krijgt ook nog eens energie van het stuk dat gedaan is! Top toch??

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Dus dat kan, elektriciteitssnoeren in een sopje?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Johanna,

      Ja hoor, het kan. De truc is om de uiteindjes boven water te houden. Kijk maar eens goed naar de foto.
      Het hele snoer onder water is inderdaad geen goed idee.

      Verwijderen
    2. Ik zie inderdaad, dat je de uiteinden in je hand hebt.

      Verwijderen
  7. Na het schoonmaken van de bovenkant van mijn keuken zat ik onder het genot van een kopje koffie even te pauzeren... Ik kwam per toeval jouw blog tegen . Wat een inspiratie kreeg ik hiervan. Sindsdien je hele geschiedenis gelezen vanaf het eerste bericht.
    Daarna moest ik zelf aan de bak natuurlijk. Heb nu al 6 lades,5 kastjes en de koelkast opgeruimd en schoongemaakt. Dank je wel voor je hulp :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Vraag ik me ook af, Johanna. Lijkt me gevaarlijk, water en electriciteit. Of, als het gaat roesten, roest en electriciteit.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. O, heerlijk, wat kan opruimen simpel zijn. En wat een genot. Veel succes verder met je schuur.

    Janneke

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ook mij heeft jouw blog inspiratie gebracht, ik moet nog wel alles lezen, maar toch vandaag de diepvriezer maar eens ontdooit en gereinigd.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wat een leuk Blog en inderdaad zeer inspirerend. Ik ga vanaf zaterdag ook eens aan de slag met een kastje, laadje opruimplekje ... of het per dag word weet ik niet maar in ieder geval ben ik geinspireerd en doe ik onzichtbaar mee ;)

    Vr gr Angelique

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Oh wat is dit leuk om te lezen, ik herken mijzelf zo erg in je verhalen!

    BeantwoordenVerwijderen

Leuk dat je even langskwam!