donderdag 5 juli 2012

Dag 168 Opruimen achter schot drie.


 
Mmm, ik zit hier bijzonder fijn. Niks meer aan doen, 
zou ik zeggen. Gewoon lekker blijven haken vandaag.


 
Het worden sleutelhangers voor de juffen van de jongens. 
Ze hebben er vier in totaal, dus ik heb alle reden om 
hier de rest van de dag te blijven zitten.


 
Zo fijn omringt door kleurige bolletjes.


 
Mmm, er knaagt hier iets. Was ik niet eigenlijk
van plan om...


 
Ja, verdorie, het is waar. Ik was iets anders van plan.
Iets groots zelfs.

Achter deze tafel bevinden zich schuifbare houten panelen.
En daarachter... ach, laat ik maar gewoon beginnen.
Let's get it over with.


 
Binnen luttele minuten is de zolder ontdaan van 
iedere tranquility or stylishness whatsoever.

Even doorbijten maar.


 
Alles wat mag blijven schrijf ik hier op.
Hoe fijn is het als je dingen niet hoeft 
te onthouden?!


 
Je ziet het niet, maar het is hier VIES. Gewapend met stofzuiger
en natte doek duik ik op mijn doel af.

Die wieg, Frits zijn generatie-wieg, staat te wachten op een nieuwe
generatie kindjes. Ik vermoed dat hij de komende jaren nog wel even
blijft staan. Prima. Maar wat zit er in die zakken???!


 
Jip. Handdoeken. Goed, die kunnen mooi mee 
als vakantie-handdoeken dit jaar.


 
En zie daar. Een hele doos vol partylampjes. 

Blijkbaar vergeet ik al jaren op het moment suprême (wanneer er een feestje is)
dat ik ze heb. Ik zie geen reden om zie niet nu METEEN te gebruiken, óf anders
heel snel weg te doen.

Weet je wat, ik verdeel ze over de kamers van de boys;
kunnen ze er op hun kamer een feestje mee maken.


 
Kijk, deze dozen zijn de aanleiding voor het aanpakken van schot 3 vandaag.
Op dag 161 kwamen ze achter schot 1 vandaan; het schot wat het best bereikbaar
is. En daarom mogen er achter schot 1 geen dingen meer staan die nauwelijks
gebruikt worden. Lijkt me logisch.

Voorlopig gaan deze dozen niet meer open. Dus schot 3 is dé plek om ze neer
te zetten. Je kan er tenslotte voor geen meter bij.


 
Vandaar dat ik op deze warme dag vrijwillig achter schot 3
duik. Want uit het zicht wil ik ze hebben, die dozen. Hup.

Kijk, één doos past precies in deze net vrijgekomen bak.


 
Ik zuig snel de ruimte uit, neem het stof met een lapje af, 
registreer alle spullen op het A4-tje, en...de opruiming
van deze kant van schot drie is een feit. Ik kan
het bijna niet geloven.


 
Ik weersta de neiging om nu te stoppen, en duik snel
even naar links. Stofzuigen blijkt hier prio nummer één.


 
En klaar. Het ziet er niet perse netjes uit, maar alles hier is 
nu schoon, ontdaan van spinnenwebben, geregistreerd 
en uitgezocht.


 
Snel zet ik alles op zijn plek. 

Wat een supergevoel. Ik ben heerser over schot drie!
Jippiejee!


 
Vol huishoudelijk zelfvertrouwen spoel ik mijn doekje schoon 
en hang hem op de droogmolen. Daar krijg ik toch altijd zo'n
tevreden vijftiger-jaren-huisvrouwen-gevoel van, van dingetjes
ophangen aan mijn droogmolen. Net vader en moedertje
spelen, haha.



Heerlijk, eindelijk tijd voor een uurtje 
welverdiend haken & koffie.

Fijne dag!

7 opmerkingen:

  1. Zo'n onbereikbare schot nummer 3 is inderdaad eentje die je snel wil afronden. En snel is wat je hebt gedaan, super zeg!

    Heerlijk je hoeft voorlopig niets meer met schot nummer 3 en kan gewoon lekker verder met bloemetje nummer 3!!

    Groetjes.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dat heb je toch maar weer mooi voor elkaar! Goed hoor, en nu genieten!!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik heb moeten lachen om hoe treffend en humoristisch je dat hebt beschreven. Maar petje af dat je met dit warme weer schot 3 hebt aangepakt. En nu lekker verder haken.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik vind het vooral zo knap dat je het telkens ook gaat doen. Zelfs met die warmte. De bloemetjes worden erg leuk. Ben benieuwd naar de sleutelhangers.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Het schiet allemaal lekker op! Enne was ophangen is ook mijn favoriete klusje. Groetjes Petra

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Oh wat een heerlijke website is dit toch! Ik had net een enorm inkakmoment bij het schrijven van een paper, want er was nog zoooveel literatuur te gaan en hoe ging het allemaal ooit lukken. Dankzij jouw blogje weet ik het weer: gewoon stukje voor stukje en na elke tekst even hoera roepen! Heel erg bedankt voor de motivatie en mijn complimenten voor het schot, want het zag er inderdaad uit als een rotklus, die nu toch maar weer mooi gefixt is! Succes met haken :)

    BeantwoordenVerwijderen

Leuk dat je even langskwam!