donderdag 9 februari 2012

Dag 102 De tweede crea-la.

Het is me al een tijdje niet meer overkomen.
Maar vandaag is het me gebeurd.


Ik ben begonnen aan het bovenste laatje...


maar, ik heb hem niet afgekregen!
Morgen dus deel 2 van dit laatje.

()()()

Ter verhoging van de gezelligheid van dit wel erg korte blog-stukje
hierbij een klein doorkijkje in de vorderende waskamer ...




Alleen nog wat fine-tuning en hij is klaar voor presentatie!

Tot morgen, Nelleke


woensdag 8 februari 2012

Dag 101 Een envelop!

Vandaag heb ik weinig tijd. Een mede-opruimster schreef laatst
dat ze iedere dag wel iets deed, hoe klein het klusje ook was.
Soms was dat alleen maar het verwisselen van een kapot peertje.

Goed idee! Mini-opruimprojectjes tellen net zo goed mee.
Ze zorgen ervoor dat er weer iets wordt aangepakt. Top.


Kijk, deze envelop is daar
een typisch voorbeeld van.


Het is een klein kraamkadootje wat al twee 
weken wacht om bij iemand in de bus te vallen.


Vandaag gaat het gebeuren: ik bezorg hem. 
Ik stap de deur uit en ga op pad. 




Wanneer ik weer thuis ben loop ik verheugd naar de koelkast,
om me eens fijn te kunnen verkneukelen over het lege plekje.
En wat denk je?!!!

Nou ja zeg, een envelop!
Mmm, hij is van Frits en ik moet hem even ondertekenen.
Dit komt goed, morgen neemt Frits hem mee naar kantoor.

What a relief...kan ik straks eindelijk ongecompliceerd genieten
van een leeg stukje koelkast-bovenkant.


dinsdag 7 februari 2012

Dag 100 Een stapel papier op zolder.

Mmm...dag honderd? Eigenlijk ben ik er niet zo zeker van of dit werkelijk dag honderd is; heb ik nou de weekenden wel of niet consequent niet meegeteld? Ach, hoe ik tel is eigenlijk niet belangrijk. Dat ik doe, daar gaat het om.

Dank voor jullie berichten van gister. Ik vind het bijzonder te horen hoe dit blog anderen inspireert. De credits geef ik graag door, want dit simpele idee is als een kadootje van boven; het voelt alsof het mij vriendelijk werd aangereikt. Dat ook anderen ermee op weg gaan is een wondermooie bonus om gade te slaan.


Herinneren jullie je mijn zolder nog?


Het is nog steeds een fijn plekje om naar toe te gaan.


Maar, ook hier zijn er nog aandachtspunten.
Deze stapel haakpatronen horen in...


... deze stapel mappen.


Die vandaag aan een reorganisatie
onderworpen gaat worden!


Is helemaal niet zo erg. Kopje thee erbij, en
al die leuke patronen die ik langs zie komen
geven me een fijn gevoel.


Kijk, eindelijk kom ik eens toe de tien bladzijden van
dit patroon te nummeren. Pfff, wat een verbetering!


Er begint lijn in te komen.


En uiteindelijk zit alles in de leuke mappen.


Deze mappen mogen uiteindelijk naar de kast (rechts).




Nadat ik hem eerst eens lekker heb opgeruimd
(maar voor alles is een tijd, dus nu nog even niet).

Fijne dag! Nelleke

maandag 6 februari 2012

Dag 99 De onderkant van twee stoeltjes

Dag lieve lezers en mede-opruimers,

Hierbij wil ik jullie voorstellen aan 3 nieuwe strijders in onze gelederen:

Meta van Made by Meet
Vlierbloesem van Creatief met weinig
Onzichtbaar doet mee: Loyoya van Barbara Loyoya's Recepten

Welkom en succes!

********************************************************

Vandaag wil ik even benadrukken hoe zeer ik dit project eigenlijk nodig heb. Waarom weet ik niet precies (wel een beetje), maar ik kom gewoon niet goed tot actie om dingen aan te pakken. Ik neig tot passiviteit. Hoewel ik het constateer, lukt het me niet om het te veranderen.

Het kastje-per-dag project helpt me te focussen op één ding. Als de opdracht helder is, en niet te groot, dan lukt het me hem tot een goed einde te brengen. 'Kom maar op met de volgende opdracht' denk ik zelfs tegenwoordig. Wat een ontdekking!

Ik ben dan ook nog steeds erg blij met de ingeving. Het veranderd mijn leven, echt, want ik begin te vatten dat ik deze aanpak ook op andere vlakken toe kan passen. Onderaan kun je daar een voorbeeldje van lezen.


Vandaag is mijn project geen kastje maar een klusje.


Iedere dag erger ik me namelijk aan ...


... deze flarden!!


En je begrijpt, wanneer ik dit niet integreer in het project,
raakt deze irritatie niet opgelost...


Aan de slag dus. Hier verschijnt de staple gun ten tonele.
Wat een leuk vintage-achtig doosje!


Kleine bestudering van de concrete situatie.


En samen met de staple gun ga ik aan de slag,
waarbij een oude dekbed-hoes een tweede leven krijgt.


Ik blaas daarna op Lucky Luke-achtige 
wijze het stof van mijn staple gun.


En ga een tijdje tevreden liggen kijken.
Helemaal goed. What a relief!





De cliffhanger story is deze...
Winkelen voor kleding, dat is nog eens een vlak waar ik het principe van een Kastje-per-dag op kan toepassen. En oh, wat maakt dat een verschil.
Net als in het huishouden overweldigt het aanbod me. Bij winkel no.3 weet ik al niet meer waarom ik naar de stad ben gegaan én wat ook alweer mijn smaak was. Ik dreig kopje onder te gaan en klamp me vast aan de eerste de beste Esprit-verkoopster. Gevolg: ik koop wat die verkoopster leuk vind, hoe teenage-achtig ze ook is. Wel. Nu pak ik het anders aan.

Thuis pak ik een blocnote en zet een kop thee. Ik schrijf 5 dingen op die ik nodig heb, niet meer, want anders raak ik alsnog het spoor bijster. Voorts breng ik met plezier nog twee catagorietjes in kaart die kunnen voorkomen dat ik zal struikelen in het winkel-proces, namelijk deze:
Categorie a) lijstje met missers die in mijn kast hangen; meestal te hippe kleren.
En categorie b) lijstje met valkuil-gedachten (bedenk, je bent 43 en geen 22. De WonderWoman kun je dus achterwege laten).

En dan pas ga ik winkelen. Het helpt me enorm. Ineens is de situatie te overzien; ik ga redelijk recht op mijn doel af, pareer valkuilen & missers en weet wanneer ik moet stoppen. De laatste keer had ik precies gekocht wat ik wilde. Huge!

Kortom, voor mij is het gewoon eureka, dat hele kastje-per-dag-focus-op-een-ding gebeuren.


vrijdag 3 februari 2012

Dag 98 De crea-la...

Mijn crea-la valt absoluut in de categorie 'gevorderden'.


 Verlangend naar verbetering, maar bang voor de confrontatie, schuif ik hem al
wekenlang voor me uit. Totdat ik gister naar iets zocht in de la; wàt een crime.
Daarom is mijn laatje van de dag: de crea-la!


Kaarsjes aan, als mede de tv, en sorteren maar.


Verhip, daar heb je m'n doosje met amigurumi-oogjes.


Naalden, altijd fijn om in overvloed te hebben.


Kijk, deze zwierven door de ganse la, en...


Hoe simpel is het eigenlijk om ze even bij elkaar in een zakje
te doen? Dit draadjes-archief gebruik ik regelmatig, zo kan
ik altijd het serienummer van m'n wolletjes terug halen.


Kijk dit is wat deze la zo moeilijk maakt; half afgemaakte haakprojecten. Helemaal
als het om wezentjes gaat. Het voelt alsof wegdoen verboden is. Maar ben je gek
zeg, ik bepaal het toch zeker zelf, en van mij mag het. Hè, wat een opluchting. 

(Al voel ik een klein steekje wanneer ik nu naar de foto van dit 
halve leeuwtje kijk. Toch best zielig.)


Allerlei losse draden heb ik opgerold; ze gaan
in een zakje met kleine bolletjes.


En deze stapel gaat weg. En ja, toch ook leeuwtje en wat
van zijn half afgemaakte kornuiten.

Vraag: Is amigurumi haken eigenlijk wel je ding, Nelleke?
Antwoord: Mmm, ... (ik denk eerlijk en diep na): Nee, ik
haak liever een deken.

Dat inzicht heeft deze la me toch maar mooi opgeleverd.




Toch super zo'n opgeruimde crea-la. Ik ben er trots op.


Fijn weekend!
Nelleke




donderdag 2 februari 2012

Dagje 97 De keukenkastjes-switch.

Ik ben er weer. Klaar om een kastje aan te pakken én
ervan te genieten. Wens: geen rammelende flesjes
meer in de onderste keukenla.


Daar zul je hem net hebben.


Ha, alsof 'geen rammelende flesjes' de enige
wens zou moeten zijn bij dit laatje.


Zie daar het linkerkastje; onderin bevind zich de plank met havermoutpakken.
Daar kan ik toch wel eens een switch mee organiseren? Flesjes op plek van
de havermout, havermout in het laatje. Iedereen blij.


Voordat het opruimfestijn kan beginnen, eerst even
door een zure appel heen bijten...het schoonmaken van
de ruimte achter de schuiflade.

De before-foto was te schokkend, maar dit ziet er weer
goed uit. Was in vijf minuten gepiept.
'Het heeft een jasje uit gedaan' zou mijn moeder zeggen.


Het is maar goed dat je bij ons van de
vloer kunt eten...(ughe, ughe)


Zie hier drie boekjes die al jaren in de la liggen. Tja.

1) De linker brochure is handig en gaat in mijn mapje 'hoe te recyclen'.

2) Boekje nummer twee beschrijft de effecten van E-nummers.
De tijd dat ik er geschokt mee door de supermarkt liep is achter
de rug. Ik doe het nu zo: ik koop zo weinig mogelijk prefab en
maak mijn sausjes zelf. Boekje mag in boekenkast op zolder.

3) Boekje rechts is best handig, maar alleen wanneer je hem bij je hebt
in de winkel. Die krijgt nog een kans en gaat in mijn tas.



Kijk, dit is VEEL beter zo.
De la is leger en alles erin schoon.




Hier huizen nu de azijntjes en o, o, o, wat is dat prettig.
Echt - had ik jaren eerder moeten doen.

Eigenlijk best wel weer fijn, zo'n kastjes-succes meemaken.

woensdag 1 februari 2012

Dag 96 Dipje here to stay...



Dank voor jullie bemoedigende woorden!
Vandaag geef ik me nog een dagje over aan rust en
ontspanning. Moet weer even nieuwe energie opdoen.

I'll be back...