donderdag 13 september 2012

Dag 185 Achter schot 2, dag vier

Daar zit ik weer, op mijn knieën achter schot 
twee. Maar het is een memorabel moment.



Dit hier zijn de laatste loodjes. Nog even 
doorzetten en ik heb mijn allermoeilijkste 
doel van dit jaar bereikt. 

Off we go dus.



Ah, het eerste dilemma van vandaag: de handwerkspullentas. Hij zit vol
rollen band en klossen garen die ik ooit kreeg. Ik gebruik er best eens
wat van,  maar het zijn er ZOVEEL en de tas zit zó vol.

Ik neem een mindfull momentje om er eens rustig over na te denken.


 
Ping! Ik weet het. Beneden heb ik een mandje waar ook een hoop
van deze klossen in liggen. Ik zet ze allemaal op een rij, van tas EN
mandje, en kies van iedere kleur één klos. 

Daarna hou ik een hele tas dubbelen over die ik aan
de kringloop schenk. De rollen band gaan mee want
die zie ik mezelf niet gaan gebruiken.


 
Helemaal goed, zo passen ze precies in het mandje,
die weer precies past in de bak met de naaispullen.
Gewoonweg tops.


 
En met deze doos stuit ik meteen op een volgend groot opruimpunt: 
Stel, je doet ooit, zo'n twintig jaar geleden, een cursus kartonnage
en je vind dat zó leuk dat je ter plekke wat materiaal aanschaft. 

Mag je deze spullen dan eigenlijk ooit weer weg doen? Of ben je 
verplicht het te houden, voor het geval je ooit weer zin krijgt
de hobby nieuw leven in te blazen?

Vandaag heb ik daar eens wat denkwerk over verricht en heb 
de knoop doorgehakt: ik hoef geen kartonnage-meisje meer 
te zijn of opnieuw te worden, ik ben het niet, en eigenlijk ben 
ik het überhaupt ooit maar heel even geweest. 

Dus mag het weg, eindelijk. Ik laat het losssss.


 
Kijk, dit doosje maakte ik toen, daar op die cursus. 
Ben ik nog steeds erg blij mee én hij wordt druk 
gebruikt.

Maar ga ik nog zo'n doosje maken? Nee. En dat 
is hartstikke oké.


 
Tada! Ik sta nu oog in oog met de laatste hindernis.
Een ongezellige hindernis kan ik wel zeggen: dozen vol met 
tegels en een hele grote stapel planken. Ze zijn daar achter 
gelaten door de vorige bewoners, en we hebben er nog nooit 
naar omgekeken. 

O wat is de verleiding groot om ook nu weer te roepen:
'ach, wat heb je er last van, daar achter het schot'. Maar 
mijn verlangen om het hier georganiseerd en netjes te
krijgen is sterker.


 
En dus duik ik erin: als eerste in een doos met tegeltjes.
Ja, inderdaad, dat is die uit de keuken. 


 
Maar wat moet ik ermee? Ik heb er de afgelopen jaren niet naar 
omgekeken. Wat zou een reden kunnen zijn om ze te gebruiken 
de komende jaren? Ik kan er geen bedenken. 

Een paar tegeltjes blijven bewaart en de rest gaat weg.


 
Dan blijven over: de planken. Ik zucht: dit is te 
zwaar werk. Frits mag hier zijn spierkracht p los laten.
Een deel van de planken mag naast de schuur op een
stapel. En de rest gaat weg. 

Ik hoop dat de migratie van de planken vanavond 
nog gaat gebeuren want dan kan het hier morgen 
klaar zijn. Wat zou dat geweldig zijn!


 
Weet je wat, ik maak het hier alvast plank-weghaal-klaar. 
Dan is het vast zo gepiept.


 
Terwijl ik de overgebleven spullen in groepjes bij elkaar zet, 
kom ik dit kwartetspel tegen. Wie kent het niet?!

Mijn jongens zijn eruit gegroeid. Maar net als ik het bij de trap
wil leggen kijk ik in de ogen van het leeuwtje. Dat had ik beter 
niet kunnen doen. Oké, oké, je mag blijven.




Dat was hem; mijn op-één-na-laatste blogdagje.

Tot morgen!

16 opmerkingen:

  1. In een woord: wauw!
    Het toverwoord is loslaten loslaten. Je bent straks een vernieuwd mens.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat heb ik een respect voor jou! Ik volg je berichtjes al een poos, heb zelf een poging gedaan om per dag iets te doen, ging in het begin aardig (omdat ik met simpele pennenlades etc. begon, dat is makkelijk opruimen en weggooien). Maar ik heb toch te veel dingen die ik niet los kan laten (of die mij niet los kunnen laten kan ik beter zeggen). Wie weet ... eens gaat het lukken en elk kastje/vakje/doosje dat gedaan is, is toch meegenomen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Een klein poosje volgde ik je blog. EN ik genoot ervan! Wat een eerlijkheid durf jij neer te zetten...
    Ik herken veel van mezelf in je verhalen!
    Jammer dat je gaat stoppen, wat ik begrijp. Ik had er veel aan en durfde soms zelfs iets ervan op te pakken.
    Nu proberen vol te houden...
    Maar ik begrijp ook wel dat het veel tijd kost!

    Een trouwe meelezer Heleen

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Oh wat fijn dat het leeuwtje/ het kwartet( nee, HÉT kwartet!) mag blijven!
    Jeugdsentiment!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een fantastische actie weer zeg! Vandaag het laatste blogdagje? Ik geloof dat ik even iets gemist heb...

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Vandaag je laatste dag!
    Applaus voor je volharding!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Weet je dat ik echt buikpijn heb omdat je gaat stoppen? Het moet toch niet gekker worden... je bent gewoon zo'n inspiratiebron geweest, 'k heb al veel boeken gelezen over opruimen, maar op deze manier (elke dag een kastje/laatje) was voor mij de ultieme manier, ook omdat er elke keer de inspiratie was van jouw blog. 'k Begrijp heel goed hoor dat je gaat stoppen, je hebt groot gelijk, het jaar is ook om. Bedankt, bedankt, bedankt voor alles!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hoi Nelleke, ook hier weer zo'n anonieme stille meelezer.
    Ik vond het superleuk om over je tocht naar een ook-achter-en-onder-deurtjes-opgeruimd huis te lezen!
    Vooral je bespiegelingen erover las ik met veel plezier en aandacht, echt leuk dat je ons daarbij over je schouder liet meekijken.
    Groet!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Jammer dat je gaat stoppen (niet met opruimen, maar met bloggen dan) Ik heb met veel plezier meegelezen en er zeker mijn voordeel mee gedaan, hoewel ik in het huishouden gelukkig aardig wat structuur heb en ook goed spullen kan wegdoen. Moet ook wel in een niet al te groot huis en 4 kids en een hond, en een man....
    Nogmaals...ik heb genoten van je schrijverij, ik zal het best een beetje missen.
    Vriendelijke groet!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Hoi Nelleke,

    Sinds een paar weken lees ik je. En wat jammer dat je stopt met je blog. Je schrijft zo leuk!

    Bedankt voor het plezier en de inspiratie.

    Els.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ga je hierna een nieuw 365-plan doen? Ik vind het heerlijk en inspirerend om het te lezen! Succes met je laastste dagje opruimen!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Hoi nelleke hier je la draille buren, leuke site, succes met je volgende project! Gr. Johan en Jacqueline

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. He wat leuk jullie hier te treffen! Alles goed? Hartelijke groet, Nelleke

      Verwijderen
  13. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

    BeantwoordenVerwijderen

Leuk dat je even langskwam!