Olá, tijd voor een nieuwe week met kastjes.
Vandaag speelt een grote bruine doos de rol
van het kastje.
Ooit hebben wij een keer een inboedel in zijn geheel
verkocht, van een huis wat we verhuurden.
De mensen die de inboedel kochten waren erg attent,
want wat bleek? Ergens in een kast hadden daar wat dozen
gestaan met oude persoonlijke spullen van Frits en mij. Deze
mensen stuurden die netjes naar ons op in twee grote
dozen. Hoe lief is dat?!
De dozen echter, werden ongeopend achter het schot gezet.
De dozen echter, werden ongeopend achter het schot gezet.
En ja...dan kan het gebeuren dat je ze gewoon vergeet.
Met een aardappelschilmesje rats ik de doos open
waar mijn naam op staat. Wat zou er naar boven komen?
waar mijn naam op staat. Wat zou er naar boven komen?
Al gauw ben ik omringd door stapeltjes uit mijn
jeugd.
Schattig toch? Voor mijn zesde verjaardag
gekregen.
En deze, van mijn dierbare oma. Ik kan er tijden
naar staren, naar dat onnatuurlijke blauwe meer.
De schriftjes bewaar ik zeker. Niet zozeer wat erin staat fascineert
me, maar meer de schriftjes zelf. Ik kan de sensatie nóg voelen van
het krijgen van zo'n mooi leeg schriftje.
En nog steeds heb ik een zwak voor nieuwe schriftjes.
Daar kun je me altijd blij mee maken.
Daar kun je me altijd blij mee maken.
Dit kwam ook uit de doos naar boven: ze zaten in
een stoof bij mijn omaatje thuis. Wat hebben we er
veel mee gespeeld.
Genoeg sweet memories voor vandaag. Morgen weer
verder. Deze stapel mag weg.
verder. Deze stapel mag weg.
En dit zit er nog in. Haha, het lijkt alsof ik
niks heb gedaan!
Dit muziekboekje was het laatste vondstje van vandaag.
Ik heb er een perfecte bestemming voor.
Op onze piano staat al tijden een kookboek.
Echt waar. Niemand kan hier piano spelen.
Echt waar. Niemand kan hier piano spelen.
Voorlopig is het nog een droom om hier piano-
klanken door het huis te laten klinken.
Maar nu hebben we in ieder geval een muziekboek
dat bij ons pianoniveau past.
Lijkt me een prima klassieker om eens mee te beginnen.
Tot morgen, Nelleke
Ps.Een duiven-afschrikker; dat is het voorwerp op de laatste foto van vrijdag.
Goed geraden dus door sommige lezers! Maar wie weet ga ik het voor één
van de andere geopperde suggesties gebruiken. Want de duiven verkiezen
hier met voorsprong het bos. Dank voor jullie reacties!
van de andere geopperde suggesties gebruiken. Want de duiven verkiezen
hier met voorsprong het bos. Dank voor jullie reacties!
Haha, zeg schipper, wil je ons alleen nog het antwoord geven op het mysterie van vorige week?
BeantwoordenVerwijderen:)
Heerlijk toch, die jeugdherinneringen. En hoe mooi dat zo ongeveer alles van toen nu weer hip is!?
Yes, ik had het goed gezien. Gelukkig voor de duiven hebben ze het bos.
BeantwoordenVerwijderenLeuk zeg, zo'n doos vol verrassingen! Die beeldjes vind ik ook echt prachtig! En dat boekje staat toch beter op de piano ; )
BeantwoordenVerwijderenWat een leuk verhaal weer en wat een schattige vondsten.
BeantwoordenVerwijderenIk wordt er weer erg blij van! XRoos
Altijd moeilijk om te beslissen wat je wil bewaren uit dit soort dozen! Bij mij komen er ook nog een paar...veel succes!
BeantwoordenVerwijderenO ja, het sfeertje van de kaartjes en de schriftjes... dat geeft gelijk het gevoel van toen...
BeantwoordenVerwijderenNou dat boekje met Schipper mag ik overwaren staat niet verkeerd bij de piano, hahaha.
Als je weet wat en waar de "C" is voor je rechterhand, gewoon daarvandaan optellen en aftrekken, krijg je vanzelf het goede melodietje :-)
Wat prachtig om zo'n verborgen schat uit je eigen verleden te vinden!
BeantwoordenVerwijderenIk vind het ook geweldig om een doos met oude herinneringen open te trekken. Maar zo te zien kun jij meer weggooien dan ik.
BeantwoordenVerwijderen