Dag 154 Boekenkast op zolder

"Makkie" dacht ik toen ik vandaag naar zolder liep.

 

Want deze boekenkast lijkt complex, maar volgens mij valt
het reuze mee. Ik heb er juist wel zin in, ouderwets
een kastje aanpakken.

 

Vandaag richt ik me op deze twee planken.

Wil ik dit boek echt behouden? Ga ik het ooit nog lezen?
Wat ik vroeger leuk vond aan dit boek, vind ik dat eigenlijk
nog steeds leuk? Deze vragen ga ik mezelf stellen, en dan
gaat het goed komen.

 

Het eerste wat ik pak is een verhalenspel. Geen gemakkelijke item voor
de aftrap. Het staat al tijden te verstoffen in deze boekenkast. Wat nu?

Ik sta er een tijdje mee in mijn handen, en neem dan een dapper besluit:

morgen doe ik geen kastje maar doe dit spel, EN blog erover (brr). Een
verhaal schrijven is namelijk een wens van me. En zonder stok achter de
deur gebeurt het niet.

Morgen pak ik een paar willekeurige kaartjes uit de doos en schrijf er een 

verhaal over. Met foto's erbij, want anders past het niet in dit blog. Wie
weet wat er allemaal door in beweging komt!

 Nieuwsgierig? Ik ook.

 

Dit boekje lijkt handig, maar het werkt bij mij niet. Ik kijk
er niet in, en als ik het wel doe vergeet ik alles weer.
..

Het krijgt nog een kansje: het gaat op het krukje naast de wc.
Als we er over een maand nog niets uit hebben ondernomen,
gaat het echt weg.

 

Na een tijdje ligt de zolder bezaait met boeken. Maar 

geen nood, er zit best lijn in.

En het eindresultaat is bevredigend.

 

Deze tas zit vol met boeken die we lekker loslaten.

Wat een fijn gevoel.

 

Dit gaat op Marktplaats. Het is een prachtig 

boek maar ik weet het zeker: mozaïeken ga 

ik niet meer doen. 

 

Bloggen maar. Vorige week was het hier nog 

te zonnig 's middags om op deze plek mijn laptop 

te kunnen lezen.

 

Maar nu, hoera, hoera, KAN het. 

Ik kijk omhoog naar de gordijnen en 

slaak een zucht van voldoening.

Tot morgen,

Nelleke