Dag 144 Gordijn, dag drie.

Ik geniet erg van jullie reacties. Ik dacht echt de enige vrouw te zijn
die moeite had met gordijnen naaien!

Ook geven jullie soms het advies: besteed het uit. Eigenlijk zou ik dat erg graag
doen, er zijn echter twee redenen waardoor ik er niet toe kom. De onderstaande
foto heeft met één ervan te maken.

 

Dit is mijn lieve zus Marjolein op haar trouwdag. De couturier 

die haar jurk maakte was...ik! Tijdens mijn opleiding aan de

Modeacademie kreeg ik de opdracht een avondjurk te ontwerpen 

en te naaien. Mocht een trouwjurk misschien ook? Ja, een trouwjurk 

mocht ook. We spreken over het jaar 1988.

De eerste reden dat ik dus zelf achter de naaimachine kruip is dat ik 

vind dat ik dat moet kunnen, gezien mijn opleiding. Ik naaide nota 

bene ooit trouwjurken!

De tweede reden is dat ik geen idee heb waar anders heen te gaan voor deze 

klus. Ik woon in een dorp en de 'Gouden Schaar' is in geen velden of wegen
te bekennen. Noch heb ik een tante of kennis die dit kan of doet.

 

Kortom, er zit niets anders op...You can do it, Nelleke.

Ik heb mijn methode vandaag geperfectioneerd en 

het werkt wonder boven wonder, super.

 

De laatste plooi op woensdag was scheef. Daarom meet ik nu 

telkens een 90 graden-hoek af, met een A4tje van karton.
Dan kan het gewoon niet mis gaan.

 

Wat speldjes worden langs de loodrechte lijn 

gestoken en...

 

De stof vouw ik daarop dubbel. Ik gebruik de speldjes 

nu om de vouw vast te zetten.

 

En daar gaattie. Ik naai de plooi in op 1,6 mm. 

Voorheen deed ik het op 2 cm, maar ja, toen haalde ik 

de uiteindelijke 150 cm niet die het gordijn breed moet worden.

Hopelijk kom ik zo straks beter uit.

'Je moet gewoon wat fröbelen' adviseerde mijn vriendin 

Beryl me. 'Niemand die het ziet'. Ik vond dit een waardevol 

advies, temeer omdat de gordijnen er bij Beryl tiptop bijhangen.

 

Kijk, ik raak bedreven. Rechte plooien en regelmaat.
Het vertrouwen in mijn kunnen begint langzaam terug 

te keren.

 

Alle plooien zitten erin. Snel meet ik de breedte af, want 

dat is het cruciale punt natuurlijk...is dit gordijn breed genoeg?

Yes!!! Ik heb zelfs nog wat stof over!

 

Het wordt tijd voor een tussentijdse try-out.

 

Een trap sleep ik naar het raam toe en...

 

Het ziet er p.r.i.m.a. uit. Hond was niet onder de 

indruk en was ook niet te porren om uit beeld te gaan, 

maar ik ben diep tevreden.

 

En dan is de stof nog niet eens gestreken!!

 

Minpuntje, wanneer de gordijnen open zijn hangen ze er 

niet erg strak bij. Daar heb ik een foefje voor bedacht, 

maar daarover later meer.

 

Voldaan rust ik even uit op het plekje voor het raam.
Het is nog allemaal niet af, maar o wat ben ik een 

stuk opgeschoten.

Ik kan zelfs zeggen dat ik uitkijk naar het naaien van gordijn 

nummer twee. Wie had dat ooit kunnen denken?!

Fijn weekend!
Nelleke.