Vandaag drink ik mijn cappuccino vroeg, om
me vervolgens over te geven aan een vol dagje.
Ik heb de sublieme vondst bedacht om toch te kunnen
scoren wat kastjes betreft. Op de route rol ik hier even
scoren wat kastjes betreft. Op de route rol ik hier even
naar binnen. Daar staat nog steeds een glazen plaat te
wachten.
Die waarvan op dag 104 helder werd dat hij mistte.
Het is even een zoekplaatje, maar dit is 'em.
Het is even een zoekplaatje, maar dit is 'em.
Hè, nou, dat voelt fijn. De kast is weer compleet.
Al wordt het nu wel pijnlijk duidelijk dat het servies dat NIET is, haha.
Mmm, dit is een lachje met een scherp randje eraan.
Mmm, dit is een lachje met een scherp randje eraan.
(voor de full story, lees hier).
Dromend over mooie serviezen en zuchtend omdat ik die
voorlopig (zolang Green Gate me nog niet sponsort) niet
in mijn opzetkast zal hebben staan, draai ik me om en...
voel opeens de zon door de ruiten naar binnen schijnen.
Ik gooi de deuren open en geniet even lekker van het
in mijn opzetkast zal hebben staan, draai ik me om en...
voel opeens de zon door de ruiten naar binnen schijnen.
Ik gooi de deuren open en geniet even lekker van het
zonnetje. Kastje gedaan, what's next?
Hoi Nelleke, bedankt voor je reactie op mijn blog. Ik gebruik Photoscape om foto's te bewerken. Je kan het gratis downloaden. Even zoeken via google.Groetjes, Monique
BeantwoordenVerwijderen